ΤΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ
Το Ελληνο Φινλανδικό Εμπορικό Επιμελητήριο στα πλαίσια της συνεχούς και ουσιαστικής προβολής και διερεύνησης λύσεων για το σημαντικό θέμα της ενέργειας, διοργάνωσε συνέδριο με θέμα «Το Ενεργειακό μέλλον της Ευρώπης» Κορυφαίοι ομιλητές στο είδος τους έδωσαν την πραγματική διάσταση στην αντιμετώπιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε στην αναζήτηση λειτουργικών και οικονομικών λύσεων.
Γιατί καλές είναι οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας όπως μας λένε και το φυσικό αέριο για να έχουμε φθηνή ενέργεια αλλά, πόσο μας κοστίζουν, τι γίνεται με το Περιβάλλον; Πόσο πράσινες είναι όλες αυτές οι λύσεις;
Για όλα αυτά μας εξήγησαν αναλυτικά οι ειδικοί :
Ο ενεργειακός οδικός χάρτης της Ευρώπης μέσα από στοχευμένες ενεργειακές πολιτικές.
Από τον κ. Μιχάλη Χριστοδουλίδη, Μηχανολόγος- Μηχανικός, Ενεργειακός Επιθεωρητής.
Η κλιμάκωση της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης και το ενεργειακό αδιέξοδο.
Από τον κ. Στυλιανό Χρυσοστομίδη,
Δημοσιογράφος, Οικονομικός Αναλυτής.
Η περιβαλλοντική διάσταση της λεγόμενης πράσινης μετάβασης στην Ελλάδα.
Από τον κ. Γεώργιο Χριστοφορίδη.
Εκπρόσωπος του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας.
Χαιρέτησαν την εκδήλωση :
Χαιρετισμός από τον Πρόεδρο του
Ελληνο Φινλανδικού Εμπορικού Επιμελητηρίου
κ. Γεώργιος Λιβάνιος
Χαιρετισμός από τον Πρόεδρο του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών. κ. Ιωάννη Χατζηθεοδοσίου
Χαιρετισμός από την Αναπληρώτρια του Πρέσβη της Φινλανδικής Πρεσβείας
κα. MariaHyvönen.
Welcoming words at the FHCC’s conference «The energy future of Greece and Europe» 29.2.2024
Hello everyone, I would like to start with a warm thank you to the FINNISH-HELLENIC CHAMBER of COMMERCE for organizing this timely seminar and inviting us to attend.
The energy transition is a crucial aspect of our global efforts to combat climate change, with countries around the world adopting various strategies to shift their energy mix from fossil fuels to renewable energy sources. Today, we will have an opportunity to hear, learn and get inspiredby distinguished speakers on various aspects of the ongoing energy transition.
Before diving into the subject, I would like to mention a few interesting points about the energy transition in Greece and Finland, and highlight the unique approaches and challenges both countries face in our journey towards a sustainable energy future.
Dear friends,
Greece and Finland, despite our different geographical and climatic conditions, share a common goal: the transition towards a greener, more sustainable energy system. Naturally, the paths we have taken reflect our unique national circumstances, resources, and policy frameworks.
Greece, with its abundant sunlight and significant wind resources, has focused on harnessing solar and wind power to drive the energy transition. Greek government has set ambitious targets to increase the share of renewable energy in its energy mix, aiming for renewables to account for close to 80% of total energy consumption by 2030. This transition also includes phasing out coal-fired power plants and lignite, which has historically been a significant source of electricity in Greece. Today Greece is impressively investing in energy storage and smart grid technologies to enhance the reliability, stability and efficiency of its renewable energy systems.
Finland, on the other hand, faces a different set of challenges and opportunities due to our colder climate and much less sunlight compared to Greece. Finland’s approach to the energy transition has been to invest heavily in wind and bioenergy. Additionally, Finland is advancing in the use of geothermal energy and exploring innovative solutions such as hydrogen technology. According to our Government Plan, the share of renewable energy in energy production will be increased, and action will be taken towards phasing out the use of fossil fuels in heat and electricity production by the 2030s at the latest. Last year we reached a record 89 % of Finland’s electricity produced from fossil-free sources, with 54 % generated from renewable energy sources.
Both Greece and Finland are committed to reducing our carbon footprint and enhancing energy security through the adoption of renewable energy. The strategies reflect our distinct advantages as well as our constraints. Greece’s challenge lies in upgrading its grid infrastructure to accommodate the intermittent nature of solar and wind energy.
Finland, meanwhile, must contend with the technological and economic challenges of scaling up bioenergy sustainably and integrating new technologies like geothermal and hydrogen into our energy system. The focus must be kepton innovation in energy technology and strong policy support for research and development to overcome our challenges.
As Greece and Finland advance on the paths towards a sustainable energy future, collaboration and knowledge sharing at the European and global level is crucial. By leveraging our respective strengths and learning from each other’s experiences, both countries can overcome the inherent challenges of the energy transition.
In conclusion, the energy transitions in both of our countries offer valuable lessons on the importance of tailoring strategies to national contexts, the need for innovation and investment in new technologies, and the critical role of policy and regulatory frameworks in supporting the shift towards renewable energy. As we look toward to the future, let us draw inspiration from each other and work together to accelerate the global transition to a more sustainable and resilient energy system.
Thankyou.
Μιχάλης Χριστοδουλίδης
Ο ενεργειακός οδικός χάρτης της Ελλάδος και της Ευρώπης μέσα από στοχευμένες πολιτικές
Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει δημιουργήσει μια νέα γεωπολιτική πραγματικότητα όπου η ενεργειακή ασφάλεια είναι θεμελιώδης για το μέλλον της Ευρώπης. Ο πόλεμος έκανε την Ευρώπη να συνειδητοποιήσει τη σημασία της ενεργειακής επάρκειας και ασφάλειας.
Μια διέλευση προς την πράσινη ενέργεια θα ήταν ιδανική για την Ευρώπη, αν και μια τέτοια μετάβαση απαιτεί χρόνο που δεν έχει η Ευρώπη. Το αέριο είναι το ιδανικό καύσιμο μετάβασης προς μια πιο καθαρή ενέργεια. Επομένως, η Ευρώπη έχει ανάγκη από φυσικό αέριο και πρέπει να βρει εναλλακτικούς ενεργειακούς πόρους για να είναι αυτάρκης.
Η Ελλάδα θα μπορούσε να αποτελέσει έναν από τους σημαντικότερους κόμβους και σημεία εισόδου υδρογόνου στην ευρωπαϊκή αγορά. Η Ε.Ε. έχει υπογράψει συμφωνία στρατηγικής συνεργασίας με την Αίγυπτο για το υδρογόνο και η Σ. Αραβία αναπτύσσει σχέδια παραγωγής υδρογόνου από ΑΠΕ που «βλέπουν» Ευρώπη. Οι χώρες της Β. Αφρικής και της Μέσης Ανατολής θα αποτελέσουν τους βασικούς παραγωγούς υδρογόνου για τις εισαγωγές των 10 εκατ. τόνων που έχει εντάξει στον στρατηγικό σχεδιασμό της η Ευρώπη έως το 2030 και οι χώρες της Νότιας Ευρώπης, όπως η Ελλάδα, θα λειτουργήσουν ως διάδρομοι για τη μεταφορά του στην ευρωπαϊκή αγορά.
Η συνεργασία μεταξύ χωρών της Ανατολικής Μεσογείου και των Βαλκανίων πρέπει να ενισχυθεί περαιτέρω, προκειμένου να μπορέσει να δημιουργηθεί ένα δίκτυο ενεργειακών κόμβων που θα διασφαλίζει την ενεργειακή ασφάλεια και βιωσιμότητα της ΕΕ. Η περιοχή αυτή είναι πλούσια σε φυσικούς πόρους (ήλιος, θάλασσα και άνεμος) προσφέροντας τεράστιες ευκαιρίες για παραγωγή φθηνής ενέργειας ενώ παράλληλα αυξάνει το ΑΕΠ των χωρών που συμμετέχουν. Η ΕΕ δεν μπορεί να γίνει ισχυρός παγκόσμιος παίκτης εάν δεν έχει ενεργειακή ασφάλεια. Ο παγκόσμιος ανταγωνισμός στον ενεργειακό τομέα είναι σκληρός, καθώς πλησιάζουμε στη μετάβαση από το πετρέλαιο στους πράσινους ενεργειακούς πόρους. Στο πλαίσιο αυτό, η Ανατολική Μεσόγειος αποκτά ιδιαίτερη γεωπολιτική αξία.
Μιχάλης Χριστοδουλίδης
Διπλ. Μηχανολόγος Μηχανικός – Ενεργειακός Επιθεωρητής
Γιώργος Χριστοφορίδης
ΤΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ & ΤΗΣ Ε.Ε.
- Η λεγόμενη «πράσινη μετάβαση» έχει ένα δυσθεώρητο περιβαλλοντικό κόστος, το οποίο αποκρύπτεται επιμελώς. Κατ΄αρχάς, σύμφωνα με μελέτες ευρωπαϊκών πανεπιστημίων αλλά και με την κοινή λογική, η επιδίωξη υπέρμετρης ανάπτυξης τεχνικών συστημάτων εκμετάλλευσης των ΑΠΕ συνεπάγεται εκθετική αύξηση των εξορυκτικών δραστηριοτήτων και επομένως φρενήρη διασπάθιση φυσικών πόρων.
Περαιτέρω, το πραγματικό όφελος των συστημάτων εκμετάλλευσης π.χ. της αιολικής ενέργειας παραμένει αναπόδεικτο. Δεν έχουν μελετηθεί ή αποκρύπτονται η ενέργεια που απαιτείται και οι συνεπαγόμενες εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου για τη διεκπεραίωση της διαδικασίας, εξόρυξης πρώτων υλών, κατασκευής μίας ανεμογεννήτριας, μεταφοράς της, εγκατάστασής της, συντήρησής της, αποξήλωσης της μετά την διάρκεια ζωής της, εκ νέου μεταφοράς της και διαχείρισής της ως αποβλήτου, ώστε να καταστεί εφικτός ο περιβαλλοντικός ισολογισμός.
Είναι δε προφανές, ότι η προέχουσα και αντικειμενική, μη εξαρτώμενη από την γνώμη κανενός, επίπτωση των αιολικών και φωτοβολταϊκών πάρκων, συνίσταται στην βιομηχανοποίηση των φυσικών τοπίων, στα οποία εγκαθίστανται. - Η μοναδική ιδιαιτερότητα της Ελλάδας – αμελητέου ρυπαντού σε πλανητικό επίπεδο – συνίσταται στο πολυσχιδές γεωμορφολογικό της ανάγλυφο και στην αφάνταστη ποικιλομορφία τοπίων με μικρή, φιλική προς τον άνθρωπο κλίμακα.
Εν τούτοις, όπως καταδεικνύει ο ενεργειακός της σχεδιασμός, η ελληνική πολιτεία βιάζεται να κάνει πρωταθλητισμό στον ομολογουμένως χαλαρό αγώνα για τη συγκράτηση του φαινομένου της κλιματικής αλλαγής, τις συνθήκες δημιουργίας του οποίου προκαλούν άλλοι, δίχως να αναλογίζεται την εθνική βλάβη, που θα προκαλέσει αυτός της ο ζήλος.
Η σκανδαλώδης νομοθετική προνομία που απολαύει η βαρειά βιομηχανία του ανέμου, δηλαδή η θεσμική δυνατότητα που της δίδεται να αναπτύσσεται αναλώσιμα του εθνικού φυσικού κεφαλαίου, έχει εν συνόψει ως εξής:
Της έχουν δοθεί βουνά και νησιά, δάση και αναδασωτέες εκτάσεις, φυσικές και τεχνητές λίμνες και ακτές. Της έχει δοθεί στο πιάτο ολόκληρο το ελληνικό τμήμα του ευρωπαϊκού οικολογικού δικτύου, γνωστού ως Natura 2000. Τώρα της παραδίδεται και τμήμα του Αιγαίου, ίσως του πλέον υπέροχου μικρο-αρχιπελάγους του πλανήτη.
Έτσι, τα πλέον άθικτα φυσικά τοπία της χώρας, όπου ευρίσκεται το βιογενετικό της απόθεμα, παραδίδονται, το ένα μετά το άλλο, στην αιολική βιομηχανία.
Και ως να μην έφθαναν όλα αυτά,δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη, καμία θεσμική εγγύηση για την αντιμετώπιση του ακανθώδους ζητήματος της τύχης των χιλιάδων ανεμογεννητριών και της περιβαλλοντικής αποκατάστασης, όταν τελειώσει η διάρκεια ζωής τους . Είναι λοιπόν ορατός ο κίνδυνος να
«κληροδοτηθεί» το εθνικό τοπίο με μία πανθορούμενη σκουριασμένη μεταβιομηχανική «προίκα»
Κι αν όχι ΑΠΕ τότε τι;
Όσο οι φυσικές καταβόθρες των αερίων (δάση/ωκεανοί) καταστρέφονται αντί να προστατεύονται,
Όσο επιμένουμε στο παγκοσμιοποιημένο κερδοφρενικό οικονομικό σύστημα και δεν τοποθετούμε την αγορά στην ορθή συστημική της θέση μεταξύ των ανθρωπογενών συστημάτων,
Όσο λειτουργούν αναρίθμητοι μηχανισμοί της αγοράς, που ενθαρρύνουν τα πιο ακραία καταναλωτικά ένστικτα,
Όσο δεν αντιμετωπίζουμε το ακανθώδες πρόβλημα του υπερπληθυσμού, για το οποίο κανείς πολιτικός δεν μιλάει,
Όσο υπάρχουν χώρες που επιδιώκουν την ηγεμονία,
Όσο οι ανθρώπινες δραστηριότητες παραμένουν μη βιώσιμες, απειλούσες τη φέρουσα ικανότητα των οικοσυστημάτων, που αποτελούν συστήματα υποστήριξης της ζωής,
Όσο δεν υπάρχει διαχείριση της ζήτησης ενέργειας και εξοικονόμηση ενέργειας,
Όσο δεν αποφασίζουμε ότι πρέπει να αλλάξουμε τρόπο ζωής όλοι μας,
Ο ισχυρισμός ότι οι ανεμογεννήτριες και τα φωτοβολταϊκά θα σώσουν τον πλανήτη είναι ξεκάθαρη αγυρτεία.
Γιώργος Χριστοφορίδης. Σύνοψις ομιλίας 29-2-2024